بیتی از حافظ که شاعران دیگر را به پاسخ وا داشته است
 
حافظ
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
صائب تبریزی
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آن کس چیز می بخشد ، ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را
شهریار
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را
هر آن کس چیز می بخشد به سان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دل ها را
محمد عیاد زاده
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
خوشا بر حال خوشبختش ، به دست آورد دنیا را
نه جان و روح می بخشم ، نه املاک بخارا را
مگر بنگاه املاکم ؟چه معنی دارد این کارا ؟
و خال هندویش دیگر ، ندارد ارزشی اصلا
که با جراحی صورت ، عمل کردند خال ها را
نه حافظ داد املاکی ، نه صائب دست و پاها را

فقط می خواستند این ها بگیرند وقت ماها را